Yeni Yıl

"Yeni yılda herkese ..... diliyorum." Nereye baksam bunu görüyorum.Televizyonlarda, reklam tabelalarında bir de öyle bir şey ki herkesin dilinde. Kuzum kimden ne diliyorsunuz Allah aşkına... İnanan insanların dilekleri anlaşılabilir. Lakin ateistler komik duruma düşmüyorlar mı? Yanlış anlamayın 2010 yahut başka bir yılın manevi bir gücü olduğunu ve bu gücün dileklerini gerçekleştireceğini kabul edenleri kastetmiyorum. Sonuçta onlarda Tanrısal bir kuvvete inanıyorlar. “Temenni anlamında söylenen bir şey. Olay çıkarmaya gerek yok...” Temenni mi o da bir şeyin gerçekleşmesini dilemek değil mi? “İlla takılacak bir şey bulacaksın. Kafanda kur kur gel yaz. Herkesin işi gücü var. Senin safsatalarını okuyacak vakti yok.” Hiç değişmeyeceksiniz değil mi anlamadan dinlemeden yaftalayacaksınız. Çok mu vazgeçilmez sanıyorsunuz kendinizi? Nedir sizi bu kadar önemli yapan? Çok mu ihtiyacım var okumanıza? Beğenmeyen defolsun gitsin. Daha aleni olamam. Çok mu kaba oluyorum. Hakaret etmeye hakkım yok mu. İnsanlar beğenmek zorunda değiller mi? Yahu neden anlamıyorsunuz hiçbirinizi silah zoruyla tutmuyorum burada.... Gecenin yarısında hepinizi bağladım mı? Bırakayım da gidin mi? İşiniz gücünüz mü var? Kuzum aptal mısınız siz? Gecenin yarısında yazan benim ama sizlerin bunu ne zaman okuduğunuzu nasıl bilebilirim? Polemiğe girmek istemiyorum oysa sizler işi gücü bırakıp benimle uğraşıyorsunuz. Hepiniz kafamın içinde misiniz? Saçmaaaaaaaaaaaaaaa. Yok öyle bir şey. Ne? Gayet iyi mi biliyorum. Anlayamıyorum sizi durun bir dakika. Neyi kastediyorsunuz? Kafam karıştı. Öfffffff hep bir ağızdan konuşmayın ne olur. Yoo dayanamayacağım artık bir bu kalmıştı yapmadığınız. Adi taklitçilikle suçluyorsunuz. Nereden mi çaldım bunları. Ben... Ben... İğreniyorum hepinizden defolun... Kulaklarımı tıkadım duymuyorum hiçbirinizi Bundan sonrasını gerçek okurlarım için yazıyorum. Hayal olduğunuzu kabul mu ettim. Tuzağa mı düşürdünüz beni... Gerçekte olmayan bir şey nasıl tuzağa düşürebilir ki? Demek ki varsınız. Buralarda bir yerde... Belki fotoğrafınızı çekemem, sesinizi kaydedemem ama bunların hiçbiri olmadığınız anlamına gelmez. Madem öyle ispatlayın yokluğunuzu. Ne oldu? Sustunuz. Ha anladım yeni taktiğiniz bu. Konuşmazsanız, sesinizi çıkarmadan bir kenarda beklerseniz varlığınızı ispatlayamayacağımı düşünüyorsunuz. İyi taktik. Ama kuzum benim mevcudiyetinizi kanıtlama gibi bir derdim yok ki. Neden mi yok.. Dayanamadınız değil mi? Biliyordum. Görüyorsunuz işte... Sizler varlığınızı ispatlıyorsunuz zaten. Kafayı mı yedim. Ne kadar banal bir yorum.. Şimdi de akli ehliyeti yoktur deyip yırtacaksınız. Varsayalım bana var olmadığınızı kabul ettirdiniz. (Ki var olmayan bir şey yokluğunu nasıl ispatlayabilir anlayabilmiş değilim) Peki kendinize... Söylesenize kendinize nasıl tanıtlayacaksınız. Gerek yok mu... Bana yokluğunuzu kanıtladığınız an pufff yok mu olacaksınız. Ne yapsanız boş. Anlamıyor muyum sanıyorsunuz. Varlığınızı reddederek kendimle çelişmemi bekliyorsunuz. Sizde biliyorsunuz ki olmadığınızı hiçbir zaman kabul etmeyeceğim. Amacınız belli... En azından kafasını karıştırıp huzurunu kaçıralım. Bu infial kime? Nedir ezikliğinizin kaynağı? Neden bu kadar korkuyorsunuz? Bu kendinizden kaçış nedir? Neden inatla yok olmak için tüm gücünüzü harcıyorsunuz? Söyleyin lütfen neden yapıyorsunuz bunu? Niyetiniz bana acı çektirmek mi? Ha öyleyse başarısız olduğunuzu söyleyemem. Çok üzülüyorum sizler için. Acımama ihtiyacınız yok mu? Hayattaki en acınası şey başkalarına acıyan insanlar mı? Ufacık bi dokunuşta saldırıya geçiyorsunuz. Artık söyleyecek söz bulamıyorum. Şairin dediği gibi bundan sonra kelimeler kifayetsiz. Sahi ben ne anlatmaya çalışıyorum. Aslında hiçbir şey değil mi? Pek bir şey anladığınız söylenemez çünkü. Çünkü sizler öyle bir idrak kuvvetine sahipsiniz ki anlayamadığınız bir şeyin varlığını kabul etmeniz söz konusu olamaz. Çünkü kabullenmek fevkalade zekanıza hakarettir. Hem nasıl olurda pespaye biri sizin anlayamayacağınız şeyler yazabilir. Son cümlesine kadar safsatalarla dolu olan bir yazıyı değerli kılmak için yapılmış adi bir oyundan başka nedir ki bu? Çözdünüz mü beni. Dikkat çekmeye mi çalışıyorum. Varlığını ispat etme kaygısını iliklerine kadar taşıyan ben miyim? Delicesine kendini kanıtlamaya çalışan; “bakın buradayım niye görmüyorsunuz?” diye haykıran ben miyim? Yok olma korkusuyla sağa sola sataşan ben miyim? Hiçbir şey anlatmadığı halde “Anlatıyorum ama önünüzü bile görmeyen sizler nasıl olurda bunu fark edebilirsiniz” diyen ben miyim? Ne diyebilirim ki... Devam edin böyle. Anlayamıyorsanız inkar edin. En kolay yol budur Sakın ola bu yoldan dönmeyin. Ne zaman uslanacaksınız bilmiyorum. Haklısınız vazgeçmesi gereken benim. Sahi ya kime ne anlatıyorum sizler zaten yoktunuz.