Quasimodo isimli yazıya ithafen;
Yazar birinci bölümde "böyle bir mekana niye gidilir,insanlar burada ne yapar, ne yapmalıdır" ı sorgulamıştır.
Ancak burada tutunacak bir dal bulamayınca saldırıya geçerek, "Aman efendim ben çocuk muyum?, ne yapıp yapmayacağıma karar verecek yaştayım” gibi klişelere sığınarak; "yavuz hırsız ev sahibini bastırır" misali haklı çıkmaya çalışmıtır.
Lakin üçüncü bölümde vicdanına yenik düşmüş ve doğum günü çocuğunun bir sözüyle olayı ilişkilendirerek quasimodo'nun türkçe anlamına (eksik, yarım kalmış) vurgu yaparak bu sistemdeki eksikliğini kabul edip teslim olmuştur...
Son bölümde ise esmeraldanın (Hayatının kadınının) tüm bu metaforları, ironileri v.b. anlayıp anlayamayacağını sorgulayıp vurucu darbeyi indirmeye çalışmıştır.
O.Ş.K’da M.S’de yazarı anlayamamışlardır... :)Umarım birgün yazarı anlayanlar çıkar... Yazar şu an sanat sanat için midir? Sanat insan için midiri sorgulamaktadır...
Ulan bu yazar iyi adam aslında... Ben seviyorum... Biraz da imla kurallarından haberi olsa, devrik cümleler kurmasa, anlatım bozukluklarından uzak dursa (Hasılı Türkçe bilse )bayağı iş yapar.
Neyse efendim bundan sonra okuyanlar bu önsözü dikkate alsın. (Son söz mü demeliyim yoksa)
Resimdeki göndermeye dikkat :)
Not: Bu yazıyada alınmayın insanı yazmaktan soğutmayın... Yalandan da olsa güzel olmuş falan deyin. Heyhat böyle okuyucularımız yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder